metuturus
Latin
Etymology
Future active participle of metuō.
Participle
metūtūrus (feminine metūtūra, neuter metūtūrum); first/second-declension participle
- about to fear
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | metūtūrus | metūtūra | metūtūrum | metūtūrī | metūtūrae | metūtūra | |
| genitive | metūtūrī | metūtūrae | metūtūrī | metūtūrōrum | metūtūrārum | metūtūrōrum | |
| dative | metūtūrō | metūtūrae | metūtūrō | metūtūrīs | |||
| accusative | metūtūrum | metūtūram | metūtūrum | metūtūrōs | metūtūrās | metūtūra | |
| ablative | metūtūrō | metūtūrā | metūtūrō | metūtūrīs | |||
| vocative | metūtūre | metūtūra | metūtūrum | metūtūrī | metūtūrae | metūtūra | |