metuturus

Latin

Etymology

Future active participle of metuō.

Participle

metūtūrus (feminine metūtūra, neuter metūtūrum); first/second-declension participle

  1. about to fear

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative metūtūrus metūtūra metūtūrum metūtūrī metūtūrae metūtūra
genitive metūtūrī metūtūrae metūtūrī metūtūrōrum metūtūrārum metūtūrōrum
dative metūtūrō metūtūrae metūtūrō metūtūrīs
accusative metūtūrum metūtūram metūtūrum metūtūrōs metūtūrās metūtūra
ablative metūtūrō metūtūrā metūtūrō metūtūrīs
vocative metūtūre metūtūra metūtūrum metūtūrī metūtūrae metūtūra