Old Norse
Etymology
From minni + -igr.
Adjective
minnigr (comparative minnigari, superlative minnigastr)
- having a good memory
- chapter 73 of Knýtlinga saga
hann var allra manna minnigastr ok snjallr í máli- he had the best memory and was well spoken
- mindful of, bearing in mind [with genitive]
Declension
Strong declension of minnigr
| singular
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
minnigr
|
minnig
|
minnigt
|
| accusative
|
minnigan
|
minniga
|
minnigt
|
| dative
|
minnigum
|
minnigri
|
minnigu
|
| genitive
|
minnigs
|
minnigrar
|
minnigs
|
|
|
| plural
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
minnigir
|
minnigar
|
minnig
|
| accusative
|
minniga
|
minnigar
|
minnig
|
| dative
|
minnigum
|
minnigum
|
minnigum
|
| genitive
|
minnigra
|
minnigra
|
minnigra
|
Weak declension of minnigr
| singular
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
minnigi
|
minniga
|
minniga
|
| accusative
|
minniga
|
minnigu
|
minniga
|
| dative
|
minniga
|
minnigu
|
minniga
|
| genitive
|
minniga
|
minnigu
|
minniga
|
|
|
| plural
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
minnigu
|
minnigu
|
minnigu
|
| accusative
|
minnigu
|
minnigu
|
minnigu
|
| dative
|
minnigum
|
minnigum
|
minnigum
|
| genitive
|
minnigu
|
minnigu
|
minnigu
|
Declension of comparative of minnigr
| singular
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
minnigari
|
minnigari
|
minnigara
|
| accusative
|
minnigara
|
minnigari
|
minnigara
|
| dative
|
minnigara
|
minnigari
|
minnigara
|
| genitive
|
minnigara
|
minnigari
|
minnigara
|
|
|
| plural
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
minnigari
|
minnigari
|
minnigari
|
| accusative
|
minnigari
|
minnigari
|
minnigari
|
| dative
|
minnigurum
|
minnigurum
|
minnigurum
|
| genitive
|
minnigari
|
minnigari
|
minnigari
|
Strong declension of superlative of minnigr
| singular
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
minnigastr
|
minnigust
|
minnigast
|
| accusative
|
minnigastan
|
minnigasta
|
minnigast
|
| dative
|
minnigustum
|
minnigastri
|
minnigustu
|
| genitive
|
minnigasts
|
minnigastrar
|
minnigasts
|
|
|
| plural
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
minnigastir
|
minnigastar
|
minnigust
|
| accusative
|
minnigasta
|
minnigastar
|
minnigust
|
| dative
|
minnigustum
|
minnigustum
|
minnigustum
|
| genitive
|
minnigastra
|
minnigastra
|
minnigastra
|
Weak declension of superlative of minnigr
| singular
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
minnigasti
|
minnigasta
|
minnigasta
|
| accusative
|
minnigasta
|
minnigustu
|
minnigasta
|
| dative
|
minnigasta
|
minnigustu
|
minnigasta
|
| genitive
|
minnigasta
|
minnigustu
|
minnigasta
|
|
|
| plural
|
masculine
|
feminine
|
neuter
|
| nominative
|
minnigustu
|
minnigustu
|
minnigustu
|
| accusative
|
minnigustu
|
minnigustu
|
minnigustu
|
| dative
|
minnigustum
|
minnigustum
|
minnigustum
|
| genitive
|
minnigustu
|
minnigustu
|
minnigustu
|
Further reading
- Zoëga, Geir T. (1910) “minnigr”, in A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press; also available at the Internet Archive