minomet
Czech
Etymology
mina (“mine”) + -o- + metat (“hurl”)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈmɪnomɛt]
Noun
minomet m inan
Declension
Declension of minomet (hard masculine inanimate)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | minomet | minomety |
| genitive | minometu | minometů |
| dative | minometu | minometům |
| accusative | minomet | minomety |
| vocative | minomete | minomety |
| locative | minometu | minometech |
| instrumental | minometem | minomety |
Derived terms
- minometník m
- minometný
Further reading
- “minomet”, in Příruční slovník jazyka českého (in Czech), 1935–1957
- “minomet”, in Slovník spisovného jazyka českého (in Czech), 1960–1971, 1989