monem
Romanian
Etymology
Noun
monem n (plural moneme)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | monem | monemul | moneme | monemele | |
| genitive-dative | monem | monemului | moneme | monemelor | |
| vocative | monemule | monemelor | |||
References
- monem in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN