monoftongizacja

See also: monoftongizacją

Polish

Alternative forms

Etymology

From monoftong +‎ -izacja.[1][2] First attested in 1911.[3] Compare Silesian mōnoftōngizacyjŏ.

Pronunciation

  • IPA(key): /mɔ.nɔf.tɔŋ.ɡiˈza.t͡sja/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -at͡sja
  • Syllabification: mo‧nof‧ton‧gi‧za‧cja

Noun

monoftongizacja f

  1. (phonetics) monophthongization (the process of becoming monophthong, for a diphthong or triphthong)

Declension

Declension of monoftongizacja
singular
nominative monoftongizacja
genitive monoftongizacji
dative monoftongizacji
accusative monoftongizację
instrumental monoftongizacją
locative monoftongizacji
vocative monoftongizacjo

References

  1. ^ Mirosław Bańko, Lidia Wiśniakowska (2021) “monoftongizacja”, in Wielki słownik wyrazów obcych, →ISBN
  2. ^ Halina Zgółkowa, editor (1994–2005), “monoftongizacja”, in Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny, volumes 1–50, Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, →ISBN
  3. ^ Revue slavistique (in Polish), volume 14, 1911, page 146

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.