mullikko
Ingrian
Etymology
From mulli- (“loose soil”) + -kko.
Pronunciation
- (Ala-Laukaa) IPA(key): /ˈmulːikːo/, [ˈmulʲːəkːŏ̞̥]
- (Soikkola) IPA(key): /ˈmulːikːoi̯/, [ˈmulːikːo̞i̯]
- Rhymes: -ulːikːo, -ulːikːoi̯
- Hyphenation: mul‧lik‧ko
Noun
mullikko
Declension
| Declension of mullikko (type 4/koivu, kk-k gradation) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | mullikko | mullikot |
| genitive | mullikon | mullikkoin, mullikkoloin |
| partitive | mullikkoa | mullikkoja, mullikkoloja |
| illative | mullikkoo | mullikkoihe, mullikkoloihe |
| inessive | mullikoos | mullikois, mullikkolois |
| elative | mullikost | mullikoist, mullikkoloist |
| allative | mullikolle | mullikoille, mullikkoloille |
| adessive | mullikool | mullikoil, mullikkoloil |
| ablative | mullikolt | mullikoilt, mullikkoloilt |
| translative | mullikoks | mullikoiks, mullikkoloiks |
| essive | mullikkonna, mullikkoon | mullikkoinna, mullikkoloinna, mullikkoin, mullikkoloin |
| exessive1) | mullikkont | mullikkoint, mullikkoloint |
| 1) obsolete *) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl) **) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive. | ||
References
- Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 317