oarfăn
See also: oarfãn
Romanian
Etymology
Inherited from Late Latin orphanus, from Ancient Greek ὀρφανός (orphanós, “without parents, fatherless”). Compare Aromanian oarfãn, Spanish huérfano. Largely replaced by the form orfan from Greek.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈo̯ar.fən/, [ˈwaɾ.fən]
- Hyphenation: oar‧făn
Adjective
oarfăn m or n (feminine singular oarfănă, masculine plural oarfeni, feminine and neuter plural oarfene)
Declension
| singular | plural | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | |||
| nominative- accusative |
indefinite | oarfăn | oarfănă | oarfeni | oarfene | |||
| definite | oarfănul | oarfăna | oarfenii | oarfenele | ||||
| genitive- dative |
indefinite | oarfăn | oarfene | oarfeni | oarfene | |||
| definite | oarfănului | oarfenei | oarfenilor | oarfenelor | ||||