obstrukci

Esperanto

Etymology

From obstrukco +‎ -i.

Pronunciation

  • IPA(key): /obsˈtrukt͡si/
  • Rhymes: -ukt͡si
  • Hyphenation: obs‧truk‧ci

Verb

obstrukci (present obstrukcas, past obstrukcis, future obstrukcos, conditional obstrukcus, volitive obstrukcu)

  1. (transitive) to obstruct, block

Conjugation

Conjugation of obstrukci
present past future
singular plural singular plural singular plural
tense obstrukcas obstrukcis obstrukcos
active participle obstrukcanta obstrukcantaj obstrukcinta obstrukcintaj obstrukconta obstrukcontaj
acc. obstrukcantan obstrukcantajn obstrukcintan obstrukcintajn obstrukcontan obstrukcontajn
passive participle obstrukcata obstrukcataj obstrukcita obstrukcitaj obstrukcota obstrukcotaj
acc. obstrukcatan obstrukcatajn obstrukcitan obstrukcitajn obstrukcotan obstrukcotajn
nominal active participle obstrukcanto obstrukcantoj obstrukcinto obstrukcintoj obstrukconto obstrukcontoj
acc. obstrukcanton obstrukcantojn obstrukcinton obstrukcintojn obstrukconton obstrukcontojn
nominal passive participle obstrukcato obstrukcatoj obstrukcito obstrukcitoj obstrukcoto obstrukcotoj
acc. obstrukcaton obstrukcatojn obstrukciton obstrukcitojn obstrukcoton obstrukcotojn
adverbial active participle obstrukcante obstrukcinte obstrukconte
adverbial passive participle obstrukcate obstrukcite obstrukcote
infinitive obstrukci imperative obstrukcu conditional obstrukcus