odkupiciel

See also: Odkupiciel

Polish

Etymology

From odkupić +‎ -ciel.

Pronunciation

  • IPA(key): /ɔt.kuˈpi.t͡ɕɛl/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -it͡ɕɛl
  • Syllabification: od‧ku‧pi‧ciel
  • Homophone: Odkupiciel

Noun

odkupiciel m pers

  1. (formal) redeemer, savior
    Synonyms: wybawca, wybawiciel, zbawca, zbawiciel

Declension

Declension of odkupiciel
singular plural
nominative odkupiciel odkupiciele
genitive odkupiciela odkupicieli
dative odkupicielowi odkupicielom
accusative odkupiciela odkupicieli
instrumental odkupicielem odkupicielami
locative odkupicielu odkupicielach
vocative odkupicielu odkupiciele

Derived terms

adjective
  • odkupicielski
noun
adjective
  • odkupny
nouns
verbs

Further reading

  • odkupiciel in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • odkupiciel in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.