onoorbaar

Dutch

Etymology

From Middle Dutch onoirbaer. Equivalent to on- +‎ oorbaar.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˌɔnˈoːr.baːr/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: on‧oor‧baar

Adjective

onoorbaar (comparative onoorbaarder, superlative onoorbaarst)

  1. indecent, improper

Declension

Declension of onoorbaar
uninflected onoorbaar
inflected onoorbare
comparative onoorbaarder
positive comparative superlative
predicative/adverbial onoorbaar onoorbaarder het onoorbaarst
het onoorbaarste
indefinite m./f. sing. onoorbare onoorbaardere onoorbaarste
n. sing. onoorbaar onoorbaarder onoorbaarste
plural onoorbare onoorbaardere onoorbaarste
definite onoorbare onoorbaardere onoorbaarste
partitive onoorbaars onoorbaarders —

Derived terms

  • onoorbaarheid
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.