pigmentarius
Latin
Etymology
From pigmentum (“paint, dye”) + -ārius (suffix forming relational adjectives and agent nouns).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [pɪɡ.mɛnˈtaː.ri.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [piɡ.men̪ˈt̪aː.ri.us]
Adjective
pigmentārius (feminine pigmentāria, neuter pigmentārium); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | pigmentārius | pigmentāria | pigmentārium | pigmentāriī | pigmentāriae | pigmentāria | |
| genitive | pigmentāriī | pigmentāriae | pigmentāriī | pigmentāriōrum | pigmentāriārum | pigmentāriōrum | |
| dative | pigmentāriō | pigmentāriae | pigmentāriō | pigmentāriīs | |||
| accusative | pigmentārium | pigmentāriam | pigmentārium | pigmentāriōs | pigmentāriās | pigmentāria | |
| ablative | pigmentāriō | pigmentāriā | pigmentāriō | pigmentāriīs | |||
| vocative | pigmentārie | pigmentāria | pigmentārium | pigmentāriī | pigmentāriae | pigmentāria | |
Noun
pigmentārius m (genitive pigmentāriī or pigmentārī); second declension
- A dealer in paints and unguents
Declension
Second-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | pigmentārius | pigmentāriī |
| genitive | pigmentāriī pigmentārī1 |
pigmentāriōrum |
| dative | pigmentāriō | pigmentāriīs |
| accusative | pigmentārium | pigmentāriōs |
| ablative | pigmentāriō | pigmentāriīs |
| vocative | pigmentārie | pigmentāriī |
1Found in older Latin (until the Augustan Age).
References
- “pigmentarius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “pigmentarius”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- pigmentarius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.