planetulus

Latin

Alternative forms

Etymology

From planēta (planet) +‎ -ulus (diminutive suffix).

Noun

planētulus m (genitive planētulī); second declension

  1. diminutive of planēta (planet)
    • 1689, Martin Szentiványi, Curiosora et selectiora variarum scientiarum miscellanea page 284:[1]
      Quia illi planetuli moverentur vel per circulos aequales, vel inaequales?
      (please add an English translation of this quotation)

Declension

Second-declension noun.

singular plural
nominative planētulus planētulī
genitive planētulī planētulōrum
dative planētulō planētulīs
accusative planētulum planētulōs
ablative planētulō planētulīs
vocative planētule planētulī

References

  1. ^ Martin Szentiványi. 1689. Curiosiora et Selectiora Variarum Scientiarum Miscellanea. In tres partes divisa..., Typis Academicis, Trnava. Google Books