podmowny

From podmowa +‎ -ny. First attested in 1743–1745.^[1]

• IPA^(key): /pɔdˈmɔv.nɘ/
• Rhymes: -ɔvnɘ
• Syllabification: pod‧mow‧ny

podmowny (not comparable, no derived adverb)

1. (obsolete, rare) tricky; deceitful (of an action; tricking someone into doing something)
   • 1860, Konopacki Szymon, Chronologja dziejów Królestwa Polskiego dla młodego pokolenia. T. 2. Dodatek, Spis alfabetyczny przedmiotów w 2 tomach tej chronologii zawartych‎^[1], page 29:

     List Nalewajka hetmana kozackiego do króla Zygmunta III ze skargą na panów litewskich, gdzie wyznaje że on z Kozakami na odezwy podmowne cesarza niemieckiego, w państwie tureckiém wiele wsi około Białogrodu popalił.

     Letter of the Cossack Hetman Nalewajk to King Zygmunt III with a tricky complaint against the Lithuanian lords, where he confesses that he and the Cossacks had set fire to many villages around Białogrod in the Turkish state.