polariseren
Dutch
Etymology
Borrowed from French polariser. Equivalent to polair + -iseren.
Pronunciation
- IPA(key): /ˌpoː.laː.riˈzeː.rə(n)/
Audio: (file) - Hyphenation: po‧la‧ri‧se‧ren
Verb
polariseren
Conjugation
| Conjugation of polariseren (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | polariseren | |||
| past singular | polariseerde | |||
| past participle | gepolariseerd | |||
| infinitive | polariseren | |||
| gerund | polariseren n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | polariseer | polariseerde | ||
| 2nd person sing. (jij) | polariseert, polariseer2 | polariseerde | ||
| 2nd person sing. (u) | polariseert | polariseerde | ||
| 2nd person sing. (gij) | polariseert | polariseerde | ||
| 3rd person singular | polariseert | polariseerde | ||
| plural | polariseren | polariseerden | ||
| subjunctive sing.1 | polarisere | polariseerde | ||
| subjunctive plur.1 | polariseren | polariseerden | ||
| imperative sing. | polariseer | |||
| imperative plur.1 | polariseert | |||
| participles | polariserend | gepolariseerd | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||