praedicturus

Latin

Etymology

Future active participle of praedīcō (foretell).

Participle

praedictūrus (feminine praedictūra, neuter praedictūrum); first/second-declension participle

  1. about to foretell, about to predict
  2. about to notify, about to give warning of
  3. about to advise, about to admonish, about to charge with what should be done
  4. about to announce at an auction

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative praedictūrus praedictūra praedictūrum praedictūrī praedictūrae praedictūra
genitive praedictūrī praedictūrae praedictūrī praedictūrōrum praedictūrārum praedictūrōrum
dative praedictūrō praedictūrae praedictūrō praedictūrīs
accusative praedictūrum praedictūram praedictūrum praedictūrōs praedictūrās praedictūra
ablative praedictūrō praedictūrā praedictūrō praedictūrīs
vocative praedictūre praedictūra praedictūrum praedictūrī praedictūrae praedictūra