praehibiturus
Latin
Etymology
Future active participle of praehibeō.
Participle
praehibitūrus (feminine praehibitūra, neuter praehibitūrum); first/second-declension participle
- alternative form of praebiturus
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | praehibitūrus | praehibitūra | praehibitūrum | praehibitūrī | praehibitūrae | praehibitūra | |
| genitive | praehibitūrī | praehibitūrae | praehibitūrī | praehibitūrōrum | praehibitūrārum | praehibitūrōrum | |
| dative | praehibitūrō | praehibitūrae | praehibitūrō | praehibitūrīs | |||
| accusative | praehibitūrum | praehibitūram | praehibitūrum | praehibitūrōs | praehibitūrās | praehibitūra | |
| ablative | praehibitūrō | praehibitūrā | praehibitūrō | praehibitūrīs | |||
| vocative | praehibitūre | praehibitūra | praehibitūrum | praehibitūrī | praehibitūrae | praehibitūra | |