praenitens

Latin

Etymology

Present participle of praeniteō

Participle

praenitēns (genitive praenitentis); third-declension one-termination participle

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Declension

Third-declension participle.

singular plural
masc./fem. neuter masc./fem. neuter
nominative praenitēns praenitentēs praenitentia
genitive praenitentis praenitentium
dative praenitentī praenitentibus
accusative praenitentem praenitēns praenitentēs
praenitentīs
praenitentia
ablative praenitente
praenitentī1
praenitentibus
vocative praenitēns praenitentēs praenitentia

1When used purely as an adjective.