praenitens
Latin
Etymology
Present participle of praeniteō
Participle
praenitēns (genitive praenitentis); third-declension one-termination participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | praenitēns | praenitentēs | praenitentia | ||
| genitive | praenitentis | praenitentium | |||
| dative | praenitentī | praenitentibus | |||
| accusative | praenitentem | praenitēns | praenitentēs praenitentīs |
praenitentia | |
| ablative | praenitente praenitentī1 |
praenitentibus | |||
| vocative | praenitēns | praenitentēs | praenitentia | ||
1When used purely as an adjective.