prohibiturus
Latin
Etymology
Future active participle of prohibeō (“forbid”).
Participle
prohibitūrus (feminine prohibitūra, neuter prohibitūrum); first/second-declension participle
- about to hold back, about to keep off, about to restrain, about to avert; about to prevent, about to hinder
- about to forbid, about to prohibit
- about to keep, about to preserve, about to defend, about to protect
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | prohibitūrus | prohibitūra | prohibitūrum | prohibitūrī | prohibitūrae | prohibitūra | |
| genitive | prohibitūrī | prohibitūrae | prohibitūrī | prohibitūrōrum | prohibitūrārum | prohibitūrōrum | |
| dative | prohibitūrō | prohibitūrae | prohibitūrō | prohibitūrīs | |||
| accusative | prohibitūrum | prohibitūram | prohibitūrum | prohibitūrōs | prohibitūrās | prohibitūra | |
| ablative | prohibitūrō | prohibitūrā | prohibitūrō | prohibitūrīs | |||
| vocative | prohibitūre | prohibitūra | prohibitūrum | prohibitūrī | prohibitūrae | prohibitūra | |