prologeticus
Latin
Etymology
(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [prɔ.ɫɔˈɡeː.tɪ.kʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [pro.loˈd͡ʒɛː.t̪i.kus]
Adjective
prologēticus (feminine prologētica, neuter prologēticum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | prologēticus | prologētica | prologēticum | prologēticī | prologēticae | prologētica | |
| genitive | prologēticī | prologēticae | prologēticī | prologēticōrum | prologēticārum | prologēticōrum | |
| dative | prologēticō | prologēticae | prologēticō | prologēticīs | |||
| accusative | prologēticum | prologēticam | prologēticum | prologēticōs | prologēticās | prologētica | |
| ablative | prologēticō | prologēticā | prologēticō | prologēticīs | |||
| vocative | prologētice | prologētica | prologēticum | prologēticī | prologēticae | prologētica | |