prorratear
Spanish
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /pɾorateˈaɾ/ [pɾo.ra.t̪eˈaɾ]
- Rhymes: -aɾ
- Syllabification: pro‧rra‧te‧ar
Verb
prorratear (first-person singular present prorrateo, first-person singular preterite prorrateé, past participle prorrateado)
- to prorate
Conjugation
Conjugation of prorratear (See Appendix:Spanish verbs)
Selected combined forms of prorratear
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| with infinitive prorratear | dative | prorratearme | prorratearte | prorratearle, prorratearse | prorratearnos | prorratearos | prorratearles, prorratearse |
| accusative | prorratearme | prorratearte | prorratearlo, prorratearla, prorratearse | prorratearnos | prorratearos | prorratearlos, prorratearlas, prorratearse | |
| with gerund prorrateando | dative | prorrateándome | prorrateándote | prorrateándole, prorrateándose | prorrateándonos | prorrateándoos | prorrateándoles, prorrateándose |
| accusative | prorrateándome | prorrateándote | prorrateándolo, prorrateándola, prorrateándose | prorrateándonos | prorrateándoos | prorrateándolos, prorrateándolas, prorrateándose | |
| with informal second-person singular tú imperative prorratea | dative | prorratéame | prorratéate | prorratéale | prorratéanos | not used | prorratéales |
| accusative | prorratéame | prorratéate | prorratéalo, prorratéala | prorratéanos | not used | prorratéalos, prorratéalas | |
| with informal second-person singular vos imperative prorrateá | dative | prorrateame | prorrateate | prorrateale | prorrateanos | not used | prorrateales |
| accusative | prorrateame | prorrateate | prorratealo, prorrateala | prorrateanos | not used | prorratealos, prorratealas | |
| with formal second-person singular imperative prorratee | dative | prorratéeme | not used | prorratéele, prorratéese | prorratéenos | not used | prorratéeles |
| accusative | prorratéeme | not used | prorratéelo, prorratéela, prorratéese | prorratéenos | not used | prorratéelos, prorratéelas | |
| with first-person plural imperative prorrateemos | dative | not used | prorrateémoste | prorrateémosle | prorrateémonos | prorrateémoos | prorrateémosles |
| accusative | not used | prorrateémoste | prorrateémoslo, prorrateémosla | prorrateémonos | prorrateémoos | prorrateémoslos, prorrateémoslas | |
| with informal second-person plural imperative prorratead | dative | prorrateadme | not used | prorrateadle | prorrateadnos | prorrateaos | prorrateadles |
| accusative | prorrateadme | not used | prorrateadlo, prorrateadla | prorrateadnos | prorrateaos | prorrateadlos, prorrateadlas | |
| with formal second-person plural imperative prorrateen | dative | prorratéenme | not used | prorratéenle | prorratéennos | not used | prorratéenles, prorratéense |
| accusative | prorratéenme | not used | prorratéenlo, prorratéenla | prorratéennos | not used | prorratéenlos, prorratéenlas, prorratéense | |
Related terms
Further reading
- “prorratear”, in Diccionario de la lengua española [Dictionary of the Spanish Language] (in Spanish), online version 23.8, Royal Spanish Academy [Spanish: Real Academia Española], 10 December 2024