pulmaaika
Ingrian
Etymology
From pulma (“wedding”) + aika (“time”).
Pronunciation
- (Ala-Laukaa) IPA(key): /ˈpulmɑˌɑi̯kɑ/, [ˈpuɫmɑˌɑi̯k]
- (Soikkola) IPA(key): /ˈpulmɑˌɑi̯kɑ/, [ˈpuɫmɑˌɑi̯ɡ̊ɑ]
- Rhymes: -ɑi̯k, -ɑi̯kɑ
- Hyphenation: pul‧ma‧ai‧ka
Noun
pulmaaika
- the time during which a wedding takes place
- Kons ono pulmaaika, paljo väkkiä tulloo. ― When it's wedding time, a lot of people come.
Declension
| Declension of pulmaaika (type 3/kana, ik-j gradation, gemination) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | pulmaaika | pulmaajat |
| genitive | pulmaajan | pulmaaikkoin |
| partitive | pulmaaikkaa | pulmaaikoja |
| illative | pulmaaikkaa | pulmaaikkoi |
| inessive | pulmaajaas | pulmaajois |
| elative | pulmaajast | pulmaajoist |
| allative | pulmaajalle | pulmaajoille |
| adessive | pulmaajaal | pulmaajoil |
| ablative | pulmaajalt | pulmaajoilt |
| translative | pulmaajaks | pulmaajoiks |
| essive | pulmaaikanna, pulmaaikkaan | pulmaaikoinna, pulmaaikkoin |
| exessive1) | pulmaaikant | pulmaaikoint |
| 1) obsolete *) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl) **) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive. | ||
References
- Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 5