rättsinnig

Swedish

Etymology

rätt +‎ -sinnig. Attested since 1526. Compare Danish retsindig, German rechtsinnig.

Adjective

rättsinnig (comparative rättsinnigare, superlative rättsinnigast)

  1. (dated) right-minded, honest
    Synonyms: rättrådig, rättsinnad

Declension

Inflection of rättsinnig
Indefinite positive comparative superlative1
common singular rättsinnig rättsinnigare rättsinnigast
neuter singular rättsinnigt rättsinnigare rättsinnigast
plural rättsinniga rättsinnigare rättsinnigast
masculine plural2 rättsinnige rättsinnigare rättsinnigast
Definite positive comparative superlative
masculine singular3 rättsinnige rättsinnigare rättsinnigaste
all rättsinniga rättsinnigare rättsinnigaste

1 The indefinite superlative forms are only used in the predicative.
2 Dated or archaic.
3 Only used, optionally, to refer to things whose natural gender is masculine.

Derived terms

  • rättsinne

References