réasúnaigh

Irish

Etymology 1

From réasún (“reason”) +‎ -igh.

Verb

réasúnaigh (present analytic réasúnaíonn, future analytic réasúnóidh, verbal noun réasúnú, past participle réasúnaithe)

  1. (ambitransitive) to reason, rationalize
Conjugation
conjugation of réasúnaigh (second conjugation)
verbal noun réasúnú
past participle réasúnaithe
tense singular plural relative autonomous
first second third first second third
indicative
present réasúnaím réasúnaíonn tú;
réasúnaír† 		réasúnaíonn sé, sí réasúnaímid;
réasúnaíonn muid 		réasúnaíonn sibh réasúnaíonn siad;
réasúnaíd† 		a réasúnaíonn; a réasúnaíos réasúnaítear
past réasúnaigh mé; réasúnaíos réasúnaigh tú; réasúnaís réasúnaigh sé, sí réasúnaíomar; réasúnaigh muid réasúnaigh sibh; réasúnaíobhair réasúnaigh siad; réasúnaíodar a réasúnaigh /
ar réasúnaigh* 		réasúnaíodh
past habitual réasúnaínn réasúnaíteá réasúnaíodh sé, sí réasúnaímis; réasúnaíodh muid réasúnaíodh sibh réasúnaídís; réasúnaíodh siad a réasúnaíodh /
a réasúnaíodh* 		réasúnaítí
future réasúnóidh mé;
réasúnód;
réasúnóchaidh mé† 		réasúnóidh tú;
réasúnóir†;
réasúnóchaidh tú† 		réasúnóidh sé, sí;
réasúnóchaidh sé, sí† 		réasúnóimid;
réasúnóidh muid;
réasúnóchaimid†;
réasúnóchaidh muid† 		réasúnóidh sibh;
réasúnóchaidh sibh† 		réasúnóidh siad;
réasúnóid†;
réasúnóchaidh siad† 		a réasúnóidh; a réasúnós; a réasúnóchaidh†; a réasúnóchas† réasúnófar; réasúnóchar†
conditional réasúnóinn; réasúnóchainn† réasúnófá; réasúnóchthᆠréasúnódh sé, sí; réasúnóchadh sé, sí† réasúnóimis; réasúnódh muid; réasúnóchaimis†; réasúnóchadh muid† réasúnódh sibh; réasúnóchadh sibh† réasúnóidís; réasúnódh siad; réasúnóchadh siad† a réasúnódh; a réasúnóchadh† /
a réasúnódh*; a réasúnóchadh*† 		réasúnófaí; réasúnóchthaí†
subjunctive
present go réasúnaí mé;
go réasúnaíod† 		go réasúnaí tú;
go réasúnaír† 		go réasúnaí sé, sí go réasúnaímid;
go réasúnaí muid 		go réasúnaí sibh go réasúnaí siad;
go réasúnaíd† 		— go réasúnaítear
past dá réasúnaínn dá réasúnaíteá dá réasúnaíodh sé, sí dá réasúnaímis;
dá réasúnaíodh muid 		dá réasúnaíodh sibh dá réasúnaídís;
dá réasúnaíodh siad 		— dá réasúnaítí
imperative
– réasúnaím réasúnaigh réasúnaíodh sé, sí réasúnaímis réasúnaígí;
réasúnaídh† 		réasúnaídís — réasúnaítear

* indirect relative
† archaic or dialect form

Derived terms

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Adjective

réasúnaigh

  1. inflection of réasúnach (“reasoning, rational”):
    1. vocative/genitive singular masculine
    2. (archaic) dative singular feminine

References

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.