rasor
Catalan
Alternative forms
- raor (standard)
Pronunciation
Noun
rasor m (plural rasons)
Derived terms
- rasonet
- rasor de barba
- rasor de rems
- rasor de taula
Further reading
- “rasor”, in Diccionari de la llengua catalana [Dictionary of the Catalan Language] (in Catalan), second edition, Institute of Catalan Studies [Catalan: Institut d'Estudis Catalans], April 2007
- “rasor”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2025.
- “rasor” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “rasor” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
Latin
Etymology
From rādere (“to scratch”) + -tor (“-er”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ˈraː.sɔr]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ˈraː.s̬or]
Noun
rāsor m (genitive rāsōris); third declension (Medieval Latin)
Declension
Third-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | rāsor | rāsōrēs |
| genitive | rāsōris | rāsōrum |
| dative | rāsōrī | rāsōribus |
| accusative | rāsōrem | rāsōrēs |
| ablative | rāsōre | rāsōribus |
| vocative | rāsor | rāsōrēs |
Derived terms
References
- rasor in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- rasor in Georges, Karl Ernst, Georges, Heinrich (1913–1918) Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch, 8th edition, volume 2, Hahnsche Buchhandlung
- “rasor”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- "rasor", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- R. E. Latham, D. R. Howlett, & R. K. Ashdowne, editors (1975–2013), “rasor”, in Dictionary of Medieval Latin from British Sources[1], London: Oxford University Press for the British Academy, →ISBN, →OCLC