rediturus
Latin
Etymology
Future active participle of redeō.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [rɛ.dɪˈtuː.rʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [re.d̪iˈt̪uː.rus]
Participle
reditūrus (feminine reditūra, neuter reditūrum); first/second-declension participle
- about to return
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | reditūrus | reditūra | reditūrum | reditūrī | reditūrae | reditūra | |
| genitive | reditūrī | reditūrae | reditūrī | reditūrōrum | reditūrārum | reditūrōrum | |
| dative | reditūrō | reditūrae | reditūrō | reditūrīs | |||
| accusative | reditūrum | reditūram | reditūrum | reditūrōs | reditūrās | reditūra | |
| ablative | reditūrō | reditūrā | reditūrō | reditūrīs | |||
| vocative | reditūre | reditūra | reditūrum | reditūrī | reditūrae | reditūra | |
Descendants
- Italian: redituro