repromittens
Latin
Etymology
Present participle of reprōmittō
Participle
reprōmittēns (genitive reprōmittentis); third-declension one-termination participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | reprōmittēns | reprōmittentēs | reprōmittentia | ||
| genitive | reprōmittentis | reprōmittentium | |||
| dative | reprōmittentī | reprōmittentibus | |||
| accusative | reprōmittentem | reprōmittēns | reprōmittentēs reprōmittentīs |
reprōmittentia | |
| ablative | reprōmittente reprōmittentī1 |
reprōmittentibus | |||
| vocative | reprōmittēns | reprōmittentēs | reprōmittentia | ||
1When used purely as an adjective.