revindico
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [rɛˈwɪn.dɪ.koː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [reˈvin̪.d̪i.ko]
Verb
revindicō (present infinitive revindicāre); first conjugation, no perfect or supine stems
- (Late Latin) to exact retribution from
Conjugation
| indicative | singular | plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | revindicō | revindicās | revindicat | revindicāmus | revindicātis | revindicant | ||||||
| imperfect | revindicābam | revindicābās | revindicābat | revindicābāmus | revindicābātis | revindicābant | |||||||
| future | revindicābō | revindicābis | revindicābit | revindicābimus | revindicābitis | revindicābunt | |||||||
| passive | present | revindicor | revindicāris, revindicāre |
revindicātur | revindicāmur | revindicāminī | revindicantur | ||||||
| imperfect | revindicābar | revindicābāris, revindicābāre |
revindicābātur | revindicābāmur | revindicābāminī | revindicābantur | |||||||
| future | revindicābor | revindicāberis, revindicābere |
revindicābitur | revindicābimur | revindicābiminī | revindicābuntur | |||||||
| subjunctive | singular | plural | |||||||||||
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | revindicem | revindicēs | revindicet | revindicēmus | revindicētis | revindicent | ||||||
| imperfect | revindicārem | revindicārēs | revindicāret | revindicārēmus | revindicārētis | revindicārent | |||||||
| passive | present | revindicer | revindicēris, revindicēre |
revindicētur | revindicēmur | revindicēminī | revindicentur | ||||||
| imperfect | revindicārer | revindicārēris, revindicārēre |
revindicārētur | revindicārēmur | revindicārēminī | revindicārentur | |||||||
| imperative | singular | plural | |||||||||||
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | — | revindicā | — | — | revindicāte | — | ||||||
| future | — | revindicātō | revindicātō | — | revindicātōte | revindicantō | |||||||
| passive | present | — | revindicāre | — | — | revindicāminī | — | ||||||
| future | — | revindicātor | revindicātor | — | — | revindicantor | |||||||
| non-finite forms | infinitive | participle | |||||||||||
| active | passive | active | passive | ||||||||||
| present | revindicāre | revindicārī | revindicāns | — | |||||||||
| future | — | — | — | revindicandus | |||||||||
| verbal nouns | gerund | supine | |||||||||||
| genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||||||||
| revindicandī | revindicandō | revindicandum | revindicandō | — | — | ||||||||
References
- “revindico”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press