rezultować

Adapted borrowing of French résulter +‎ -ować. First attested in 1868.^[1]

• IPA^(key): /rɛ.zulˈtɔ.vat͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔvat͡ɕ
• Syllabification: re‧zul‧to‧wać

rezultować impf

1. (intransitive, rare) to result in [with o (+ locative) ‘in what’]

   Synonyms: dawać rezultat, skutkować

   • 2013, Maciej Zasada, chapter 5, in Logika Perspektywiczna‎^[1], page 110:

     Konieczność opisania następujących myśli nie istnieje - mimo, że rezultują one z powyższych, to ich logiczna spoistość nie jest bezwarunkowa – są one jednak na tyle ważne, że postanawiam je tu opisać.

     The necessity of describing the following thoughts does not exist, even though they result from the above points that their logical cohesiveness is not conditionless - they are, however, important enough, that I resolve to describe them here.

   • 1981, Henryk Misz, “Studia nad składnią współczesnej polszczyzny pisanej”, in Jerzy Maciejewski, editor, Rozprawy‎^[2], Uniwersytet Mikołaja Kopernika. Rozprawy, page 56:

     Z podzielności tej rezultują dwa człony , w terminologii Szobera noszą one miano podmiotu psychologicznego i orzeczenia psychologicznego.

     Two segments result from this divisibility, in Szober's terminology they carry the label of psychological subject and psychological predicate.

   • 1991, Instytut Zachodni, “Życie i myśl”, in Życie i myśl‎^[3], volume 40, numbers 1-6, page 82:

     Z dotychczasowego stanu badań dotyczących tej tematyki , do których zaliczyć należy również omawianą pozycję, nie rezultują jednak pewne argumenty uzasadniające tezę o istnieniu zorganizowanego ruchu oporu środowisk akademickich w III Rzeszy.

     From the past state of research regarding this subject area, to which one ought to also include the discussed position, however, certain arguments justifying the thesis do not result in the existence of a resistance movement of the academic environments in the 3rd Reich.

• rezultować in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego