ricondire
Italian
Etymology
Verb
ricondìre (first-person singular present ricondìsco, first-person singular past historic ricondìi, past participle ricondìto, auxiliary avére)
Conjugation
Conjugation of ricondìre (-ire) (See Appendix:Italian verbs)
| infinitive | ricondìre | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| auxiliary verb | avére | gerund | ricondèndo | |||
| present participle | ricondènte | past participle | ricondìto | |||
| person | singular | plural | ||||
| first | second | third | first | second | third | |
| indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | ricondìsco | ricondìsci | ricondìsce | ricondiàmo | ricondìte | ricondìscono |
| imperfect | ricondìvo | ricondìvi | ricondìva | ricondivàmo | ricondivàte | ricondìvano |
| past historic | ricondìi | ricondìsti | ricondì | ricondìmmo | ricondìste | ricondìrono |
| future | ricondirò | ricondirài | ricondirà | ricondirémo | ricondiréte | ricondirànno |
| conditional | ricondirèi | ricondirésti | ricondirèbbe, ricondirébbe | ricondirémmo | ricondiréste | ricondirèbbero, ricondirébbero |
| subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
| present | ricondìsca | ricondìsca | ricondìsca | ricondiàmo | ricondiàte | ricondìscano |
| imperfect | ricondìssi | ricondìssi | ricondìsse | ricondìssimo | ricondìste | ricondìssero |
| imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
| ricondìsci | ricondìsca | ricondiàmo | ricondìte | ricondìscano | ||
| negative imperative | non ricondìre | non ricondìsca | non ricondiàmo | non ricondìte | non ricondìscano | |