riuka
Old Swedish
Alternative forms
Etymology
From Old Norse rjúka, from Proto-Germanic *reukaną.
Verb
riūka
Conjugation
| present | past | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| infinitive | riūka | — | ||||
| participle | riūkandi, riūkande | rukin | ||||
| active voice | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive | |
| iæk | riūker | riūki, riūke | — | rø̄k | ruki, ruke | |
| þū | riūker | riūki, riūke | riūk | rø̄kt | ruki, ruke | |
| han | riūker | riūki, riūke | — | rø̄k | ruki, ruke | |
| vīr | riūkum, riūkom | riūkum, riūkom | riūkum, riūkom | rukum, rukom | rukum, rukom | |
| īr | riūkin | riūkin | riūkin | rukin | rukin | |
| þēr | riūka | riūkin | — | ruku, ruko | rukin | |
| mediopassive voice | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive | |
| iæk | — | — | — | — | — | |
| þū | — | — | — | — | — | |
| han | — | — | — | — | — | |
| vīr | — | — | — | — | — | |
| īr | — | — | — | — | — | |
| þēr | — | — | — | — | — | |
Descendants
- Swedish: ryka