rozjąć

Old Polish

From roz- +‎ jąć. First attested in 1399.

rozjąć pf (imperfective rozejmować or rozejmać)

(attested in Sieradz-Łęczyca) to postpone, to delay, to put off
- 1897 [1399], Teki Adolfa Pawińskiego‎^[1], volume IV, number 6082, Łęczyca Land:
  Paszek... rosiøł terminum cum Scarbcone... per tres septimanas
  [Paszek... rozjął terminum cum Scarbcone... per tres septimanas]

Bańkowski, Andrzej (2000) “rozjąć”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “rozjąć”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Inherited from Old Polish rozjąć. By surface analysis, roz- +‎ jąć.

rozjąć pf (imperfective rozejmować)

(transitive, obsolete) to reconcile, to bring to agreement; to separate those arguing or fighting; to intervene, to settle
(transitive, obsolete) to disconnect; to unfasten; to separate
(transitive, Middle Polish) to break an agreement
(transitive, Middle Polish) to cause indisposition of the body
(reflexive with się, obsolete) to separate (to become less close to one another)
(reflexive with się, Middle Polish, of a fight) to be reconciled, to be settled; to be brought to an end

Conjugation of *rozjąć* pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		rozjąć
future tense	1^st	rozejmę			rozejmiemy
	2^nd	rozejmiesz			rozejmiecie
	3^rd	rozejmie			rozejmą
	impersonal	rozejmie się
past tense	1^st	rozjąłem, -(e)m rozjął	rozjęłam, -(e)m rozjęła	rozjęłom, -(e)m rozjęło	rozjęliśmy, -(e)śmy rozjęli	rozjęłyśmy, -(e)śmy rozjęły
	2^nd	rozjąłeś, -(e)ś rozjął	rozjęłaś, -(e)ś rozjęła	rozjęłoś, -(e)ś rozjęło	rozjęliście, -(e)ście rozjęli	rozjęłyście, -(e)ście rozjęły
	3^rd	rozjął	rozjęła	rozjęło	rozjęli	rozjęły
	impersonal	rozjęto
conditional	1^st	rozjąłbym, bym rozjął	rozjęłabym, bym rozjęła	rozjęłobym, bym rozjęło	rozjęlibyśmy, byśmy rozjęli	rozjęłybyśmy, byśmy rozjęły
	2^nd	rozjąłbyś, byś rozjął	rozjęłabyś, byś rozjęła	rozjęłobyś, byś rozjęło	rozjęlibyście, byście rozjęli	rozjęłybyście, byście rozjęły
	3^rd	rozjąłby, by rozjął	rozjęłaby, by rozjęła	rozjęłoby, by rozjęło	rozjęliby, by rozjęli	rozjęłyby, by rozjęły
	impersonal	rozjęto by
imperative	1^st	niech rozejmę			rozejmijmy
	2^nd	rozejmij			rozejmijcie
	3^rd	niech rozejmie			niech rozejmą

passive adjectival participle		rozjęty	rozjęta	rozjęte	rozjęci	rozjęte
anterior adverbial participle		rozjąwszy
verbal noun		rozjęcie

noun

verbs