roztopić

Polish

Etymology

From roz- +‎ topić.

Pronunciation

  • IPA(key): /rɔsˈtɔ.pit͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔpit͡ɕ
  • Syllabification: roz‧to‧pić

Verb

roztopić pf (imperfective roztapiać)

  1. (transitive) to melt, to thaw (liquefy using heat)

Conjugation

Conjugation of roztopić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive roztopić
future tense 1st roztopię roztopimy
2nd roztopisz roztopicie
3rd roztopi roztopią
impersonal roztopi się
past tense 1st roztopiłem,
-(e)m roztopił 		roztopiłam,
-(e)m roztopiła 		roztopiłom,
-(e)m roztopiło 		roztopiliśmy,
-(e)śmy roztopili 		roztopiłyśmy,
-(e)śmy roztopiły
2nd roztopiłeś,
-(e)ś roztopił 		roztopiłaś,
-(e)ś roztopiła 		roztopiłoś,
-(e)ś roztopiło 		roztopiliście,
-(e)ście roztopili 		roztopiłyście,
-(e)ście roztopiły
3rd roztopił roztopiła roztopiło roztopili roztopiły
impersonal roztopiono
conditional 1st roztopiłbym,
bym roztopił 		roztopiłabym,
bym roztopiła 		roztopiłobym,
bym roztopiło 		roztopilibyśmy,
byśmy roztopili 		roztopiłybyśmy,
byśmy roztopiły
2nd roztopiłbyś,
byś roztopił 		roztopiłabyś,
byś roztopiła 		roztopiłobyś,
byś roztopiło 		roztopilibyście,
byście roztopili 		roztopiłybyście,
byście roztopiły
3rd roztopiłby,
by roztopił 		roztopiłaby,
by roztopiła 		roztopiłoby,
by roztopiło 		roztopiliby,
by roztopili 		roztopiłyby,
by roztopiły
impersonal roztopiono by
imperative 1st niech roztopię roztopmy
2nd roztop roztopcie
3rd niech roztopi niech roztopią
passive adjectival participle roztopiony roztopiona roztopione roztopieni roztopione
anterior adverbial participle roztopiwszy
verbal noun roztopienie

Further reading

  • roztopić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • roztopić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.