rutilatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of rutilō.

Participle

rutilātus (feminine rutilāta, neuter rutilātum); first/second-declension participle

  1. reddened

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative rutilātus rutilāta rutilātum rutilātī rutilātae rutilāta
genitive rutilātī rutilātae rutilātī rutilātōrum rutilātārum rutilātōrum
dative rutilātō rutilātae rutilātō rutilātīs
accusative rutilātum rutilātam rutilātum rutilātōs rutilātās rutilāta
ablative rutilātō rutilātā rutilātō rutilātīs
vocative rutilāte rutilāta rutilātum rutilātī rutilātae rutilāta