rzepień

See also: Rzepień

Polish

Etymology

From rzep +‎ -eń.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈʐɛ.pjɛɲ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛpjɛɲ
  • Syllabification: rze‧pień

Noun

rzepień m inan

  1. cocklebur (plant of the genus Xanthium)

Declension

Declension of rzepień
singular plural
nominative rzepień rzepienie
genitive rzepienia rzepieni
dative rzepieniowi rzepieniom
accusative rzepień rzepienie
instrumental rzepieniem rzepieniami
locative rzepieniu rzepieniach
vocative rzepieniu rzepienie

Derived terms

  • rzepień ciernisty
  • rzepień kolczasty
  • rzepień pospolity

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.