sacerrimus
Latin
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [saˈkɛr.rɪ.mʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [saˈt͡ʃɛr.ri.mus]
Adjective
sacerrimus (superlative, feminine sacerrima, neuter sacerrimum); first/second declension
- superlative degree of sacer
- Seneca the Elder, Suasoriae 6.1:
- M[ārcus] Catō, sōlus maximum vīvendī moriendīque exemplum, morī māluit quam rogāre (nec erat Antōnium rogātūrus), et illās usque ad ultimum diem pūrās ā cīvīlī sanguine manūs in pectus sacerrimum armavit.
- Marcus Cato, alone our noblest pattern in life and in death, chose to die rather than beg for mercy - yet it was no Antony he had to petition - and armed those hands of his, to the last unstained by Roman blood, against his own noble breast.
- M[ārcus] Catō, sōlus maximum vīvendī moriendīque exemplum, morī māluit quam rogāre (nec erat Antōnium rogātūrus), et illās usque ad ultimum diem pūrās ā cīvīlī sanguine manūs in pectus sacerrimum armavit.
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | sacerrimus | sacerrima | sacerrimum | sacerrimī | sacerrimae | sacerrima | |
| genitive | sacerrimī | sacerrimae | sacerrimī | sacerrimōrum | sacerrimārum | sacerrimōrum | |
| dative | sacerrimō | sacerrimae | sacerrimō | sacerrimīs | |||
| accusative | sacerrimum | sacerrimam | sacerrimum | sacerrimōs | sacerrimās | sacerrima | |
| ablative | sacerrimō | sacerrimā | sacerrimō | sacerrimīs | |||
| vocative | sacerrime | sacerrima | sacerrimum | sacerrimī | sacerrimae | sacerrima | |