Finnish
Etymology
Sade > sad- + -ismi
Pronunciation
- IPA(key): /ˈsɑdismi/, [ˈs̠ɑ̝dis̠mi]
- Rhymes: -ɑdismi
- Syllabification(key): sa‧dis‧mi
- Hyphenation(key): sa‧dis‧mi
Noun
sadismi
- sadism
Declension
| Inflection of sadismi (Kotus type 5/risti, no gradation)
|
| nominative
|
sadismi
|
—
|
| genitive
|
sadismin
|
—
|
| partitive
|
sadismia
|
—
|
| illative
|
sadismiin
|
—
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
sadismi
|
—
|
| accusative
|
nom.
|
sadismi
|
—
|
| gen.
|
sadismin
|
| genitive
|
sadismin
|
—
|
| partitive
|
sadismia
|
—
|
| inessive
|
sadismissa
|
—
|
| elative
|
sadismista
|
—
|
| illative
|
sadismiin
|
—
|
| adessive
|
sadismilla
|
—
|
| ablative
|
sadismilta
|
—
|
| allative
|
sadismille
|
—
|
| essive
|
sadismina
|
—
|
| translative
|
sadismiksi
|
—
|
| abessive
|
sadismitta
|
—
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
See the possessive forms below.
|
| first-person singular possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
sadismini
|
—
|
| accusative
|
nom.
|
sadismini
|
—
|
| gen.
|
sadismini
|
| genitive
|
sadismini
|
—
|
| partitive
|
sadismiani
|
—
|
| inessive
|
sadismissani
|
—
|
| elative
|
sadismistani
|
—
|
| illative
|
sadismiini
|
—
|
| adessive
|
sadismillani
|
—
|
| ablative
|
sadismiltani
|
—
|
| allative
|
sadismilleni
|
—
|
| essive
|
sadisminani
|
—
|
| translative
|
sadismikseni
|
—
|
| abessive
|
sadismittani
|
—
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
—
|
| second-person singular possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
sadismisi
|
—
|
| accusative
|
nom.
|
sadismisi
|
—
|
| gen.
|
sadismisi
|
| genitive
|
sadismisi
|
—
|
| partitive
|
sadismiasi
|
—
|
| inessive
|
sadismissasi
|
—
|
| elative
|
sadismistasi
|
—
|
| illative
|
sadismiisi
|
—
|
| adessive
|
sadismillasi
|
—
|
| ablative
|
sadismiltasi
|
—
|
| allative
|
sadismillesi
|
—
|
| essive
|
sadisminasi
|
—
|
| translative
|
sadismiksesi
|
—
|
| abessive
|
sadismittasi
|
—
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
—
|
| first-person plural possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
sadismimme
|
—
|
| accusative
|
nom.
|
sadismimme
|
—
|
| gen.
|
sadismimme
|
| genitive
|
sadismimme
|
—
|
| partitive
|
sadismiamme
|
—
|
| inessive
|
sadismissamme
|
—
|
| elative
|
sadismistamme
|
—
|
| illative
|
sadismiimme
|
—
|
| adessive
|
sadismillamme
|
—
|
| ablative
|
sadismiltamme
|
—
|
| allative
|
sadismillemme
|
—
|
| essive
|
sadisminamme
|
—
|
| translative
|
sadismiksemme
|
—
|
| abessive
|
sadismittamme
|
—
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
—
|
| second-person plural possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
sadisminne
|
—
|
| accusative
|
nom.
|
sadisminne
|
—
|
| gen.
|
sadisminne
|
| genitive
|
sadisminne
|
—
|
| partitive
|
sadismianne
|
—
|
| inessive
|
sadismissanne
|
—
|
| elative
|
sadismistanne
|
—
|
| illative
|
sadismiinne
|
—
|
| adessive
|
sadismillanne
|
—
|
| ablative
|
sadismiltanne
|
—
|
| allative
|
sadismillenne
|
—
|
| essive
|
sadisminanne
|
—
|
| translative
|
sadismiksenne
|
—
|
| abessive
|
sadismittanne
|
—
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
—
|
| third-person possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
sadisminsa
|
—
|
| accusative
|
nom.
|
sadisminsa
|
—
|
| gen.
|
sadisminsa
|
| genitive
|
sadisminsa
|
—
|
| partitive
|
sadismiaan sadismiansa
|
—
|
| inessive
|
sadismissaan sadismissansa
|
—
|
| elative
|
sadismistaan sadismistansa
|
—
|
| illative
|
sadismiinsa
|
—
|
| adessive
|
sadismillaan sadismillansa
|
—
|
| ablative
|
sadismiltaan sadismiltansa
|
—
|
| allative
|
sadismilleen sadismillensa
|
—
|
| essive
|
sadisminaan sadisminansa
|
—
|
| translative
|
sadismikseen sadismiksensa
|
—
|
| abessive
|
sadismittaan sadismittansa
|
—
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
—
|
|
Further reading
Icelandic
Etymology
Borrowed from French sadisme. Named after the Marquis de Sade, famed for his libertine writings depicting the pleasure of inflicting pain to others. The word for "sadism" (sadisme) was coined or acknowledged in the 1834 posthumous reprint of French lexicographer Boiste's Dictionnaire universel de la langue française; it is reused along with "sadist" (sadique) in 1862 by French critic Sainte-Beuve in his commentary of Flaubert's novel Salammbô; it is reused (possibly independently) in 1886 by Austrian psychiatrist Krafft-Ebing in Psychopathia Sexualis which popularized it; it is directly reused in 1905 by Freud in Three Essays on the Theory of Sexuality which definitively established the word.
Noun
sadismi m (genitive singular sadisma, no plural)
- sadism
- Synonym: kvalalosti
Declension
Declension of sadismi (sg-only masculine, based on -ismi)
|
|
singular
|
| indefinite
|
definite
|
| nominative
|
sadismi
|
sadisminn
|
| accusative
|
sadisma
|
sadismann
|
| dative
|
sadisma
|
sadismanum
|
| genitive
|
sadisma
|
sadismans
|
Further reading
Italian
Noun
sadismi m
- plural of sadismo