scinu
Old English
Etymology
From Proto-West Germanic *skinu, from Proto-Germanic *skinō. Cognate with Old Saxon skina, Middle Dutch schene (Dutch scheen), Old High German scina (German Schiene (“rail, rack, skid, frame”)).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈʃi.nu/
Noun
sċinu f
Declension
Strong ō-stem:
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | sċinu | sċina, sċine |
| accusative | sċine | sċina, sċine |
| genitive | sċine | sċina |
| dative | sċine | sċinum |