semimarinus
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [seː.mɪ.maˈriː.nʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [se.mi.maˈriː.nus]
Adjective
sēmimarīnus (feminine sēmimarīna, neuter sēmimarīnum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | sēmimarīnus | sēmimarīna | sēmimarīnum | sēmimarīnī | sēmimarīnae | sēmimarīna | |
| genitive | sēmimarīnī | sēmimarīnae | sēmimarīnī | sēmimarīnōrum | sēmimarīnārum | sēmimarīnōrum | |
| dative | sēmimarīnō | sēmimarīnae | sēmimarīnō | sēmimarīnīs | |||
| accusative | sēmimarīnum | sēmimarīnam | sēmimarīnum | sēmimarīnōs | sēmimarīnās | sēmimarīna | |
| ablative | sēmimarīnō | sēmimarīnā | sēmimarīnō | sēmimarīnīs | |||
| vocative | sēmimarīne | sēmimarīna | sēmimarīnum | sēmimarīnī | sēmimarīnae | sēmimarīna | |
References
- “semimarinus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- semimarinus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.