sigð
See also: Sigd
Icelandic
Etymology
From Old Norse sigð, from Proto-Germanic *sigiþō.
Pronunciation
- IPA(key): /sɪɣð/
- Rhymes: -ɪɣð
Noun
sigð f (genitive singular sigðar, nominative plural sigðir)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | sigð | sigðin | sigðir | sigðirnar |
| accusative | sigð | sigðina | sigðir | sigðirnar |
| dative | sigð | sigðinni | sigðum | sigðunum |
| genitive | sigðar | sigðarinnar | sigða | sigðanna |