smiugha
Old Swedish
Alternative forms
Etymology
From Old Norse smjúga, from Proto-Germanic *smeuganą.
Verb
smiūgha
- to sneak
Conjugation
| present | past | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| infinitive | smiūgha | — | ||||
| participle | smiūghandi, smiūghande | smughin | ||||
| active voice | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive | |
| iæk | smȳgher | smiūghi, smiūghe | — | smø̄gh | smughi, smughe | |
| þū | smȳgher | smiūghi, smiūghe | smiūgh | smø̄ght | smughi, smughe | |
| han | smȳgher | smiūghi, smiūghe | — | smø̄gh | smughi, smughe | |
| vīr | smiūghum, smiūghom | smiūghum, smiūghom | smiūghum, smiūghom | smughum, smughom | smughum, smughom | |
| īr | smiūghin | smiūghin | smiūghin | smughin | smughin | |
| þēr | smiūgha | smiūghin | — | smughu, smugho | smughin | |
| mediopassive voice | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive | |
| iæk | — | — | — | — | — | |
| þū | — | — | — | — | — | |
| han | — | — | — | — | — | |
| vīr | — | — | — | — | — | |
| īr | — | — | — | — | — | |
| þēr | — | — | — | — | — | |
Descendants
- Swedish: smyga