suscitatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of suscitō (encourage, stir up, awaken).

Participle

suscitātus (feminine suscitāta, neuter suscitātum); first/second-declension participle

  1. encouraged, having been encouraged, stirred up, having been stirred up, awoken, having been awoken

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative suscitātus suscitāta suscitātum suscitātī suscitātae suscitāta
genitive suscitātī suscitātae suscitātī suscitātōrum suscitātārum suscitātōrum
dative suscitātō suscitātae suscitātō suscitātīs
accusative suscitātum suscitātam suscitātum suscitātōs suscitātās suscitāta
ablative suscitātō suscitātā suscitātō suscitātīs
vocative suscitāte suscitāta suscitātum suscitātī suscitātae suscitāta