swiccræft

Old English

Etymology

From swic (deception) +‎ -cræft (craft)

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈswikˌkræft/

Noun

swiccræft m

  1. deception, treachery, fraud

Declension

Strong a-stem:

singular plural
nominative swiccræft swiccræftas
accusative swiccræft swiccræftas
genitive swiccræftes swiccræfta
dative swiccræfte swiccræftum

References