tămăduire

Romanian

Etymology

From tămădui +‎ -re.

Noun

tămăduire f (plural tămăduiri)

  1. healing

Declension

Declension of tămăduire
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative tămăduire tămăduirea tămăduiri tămăduirile
genitive-dative tămăduiri tămăduirii tămăduiri tămăduirilor
vocative tămăduire, tămăduireo tămăduirilor