trestiet
Romanian
Etymology
Noun
trestiet n (uncountable)
Declension
| singular only | indefinite | definite |
|---|---|---|
| nominative-accusative | trestiet | trestietul |
| genitive-dative | trestiet | trestietului |
| vocative | trestietule | |
References
- trestiet in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN