Polish
Etymology
From uczesać + -anie.
Pronunciation
- IPA(key): /u.t͡ʂɛˈsa.ɲɛ/
- Rhymes: -aɲɛ
- Syllabification: u‧cze‧sa‧nie
Noun
uczesanie n
- verbal noun of uczesać
- haircut, hairstyle
- Synonyms: fryzura, koafiura
Declension
Declension of uczesanie
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
uczesanie
|
uczesania
|
| genitive
|
uczesania
|
uczesań
|
| dative
|
uczesaniu
|
uczesaniom
|
| accusative
|
uczesanie
|
uczesania
|
| instrumental
|
uczesaniem
|
uczesaniami
|
| locative
|
uczesaniu
|
uczesaniach
|
| vocative
|
uczesanie
|
uczesania
|
Further reading
- uczesanie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- uczesanie in Polish dictionaries at PWN