undulo
Latin
Etymology
From undula (“wavelet”) + -ō.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ˈʊn.dʊ.ɫoː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ˈun̪.d̪u.lo]
Verb
undulō (present infinitive undulāre, perfect active undulāvī, supine undulātum); first conjugation
- (Late Latin, Medieval Latin, New Latin) to rise in waves, to undulate
- 1737, Friedrich Hoffmann, Consultationum et responsorum medicinalium centuriae tres 181:
- ita sub iterātīs totiēs fibrārum pneumοnicārum et mūsculōrum pectoris strictūrīs spasticīs magnōque ac crēbrō concussiōnis nīsū sangvis in corpore, eō ipsō plēthōricō versus pulmōnēs flūctuāns, validius compulsus, intrā vāscula congestus fuit, et lentiōrī undulāvit mōtū, atque sub quādam successīvā tunicārum dīlātātiōne quaedam sēnsim portiō velut guttātim vāsōrum ōsculīs ēlāpsa per anastomōsin, uti vocant medicī, intermixtās spūtō striās sangvineās cōnstituit.[1]
- (please add an English translation of this quotation)
- ita sub iterātīs totiēs fibrārum pneumοnicārum et mūsculōrum pectoris strictūrīs spasticīs magnōque ac crēbrō concussiōnis nīsū sangvis in corpore, eō ipsō plēthōricō versus pulmōnēs flūctuāns, validius compulsus, intrā vāscula congestus fuit, et lentiōrī undulāvit mōtū, atque sub quādam successīvā tunicārum dīlātātiōne quaedam sēnsim portiō velut guttātim vāsōrum ōsculīs ēlāpsa per anastomōsin, uti vocant medicī, intermixtās spūtō striās sangvineās cōnstituit.[1]
Conjugation
Conjugation of undulō (first conjugation)