| third-person possessor
|
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
urautuneensa
|
urautuneensa
|
| accusative
|
nom.
|
urautuneensa
|
urautuneensa
|
| gen.
|
urautuneensa
|
| genitive
|
urautuneensa
|
urautuneidensa urautuneittensa
|
| partitive
|
urautunuttaan urautunuttansa
|
urautuneitaan urautuneitansa
|
| inessive
|
urautuneessaan urautuneessansa
|
urautuneissaan urautuneissansa
|
| elative
|
urautuneestaan urautuneestansa
|
urautuneistaan urautuneistansa
|
| illative
|
urautuneeseensa
|
urautuneisiinsa urautuneihinsa
|
| adessive
|
urautuneellaan urautuneellansa
|
urautuneillaan urautuneillansa
|
| ablative
|
urautuneeltaan urautuneeltansa
|
urautuneiltaan urautuneiltansa
|
| allative
|
urautuneelleen urautuneellensa
|
urautuneilleen urautuneillensa
|
| essive
|
urautuneenaan urautuneenansa
|
urautuneinaan urautuneinansa
|
| translative
|
urautuneekseen urautuneeksensa
|
urautuneikseen urautuneiksensa
|
| abessive
|
urautuneettaan urautuneettansa
|
urautuneittaan urautuneittansa
|
| instructive
|
—
|
—
|
| comitative
|
— |
urautuneineen urautuneinensa
|