urbánus
Hungarian
Etymology
Borrowed from Latin urbanus.[1]
Pronunciation
- IPA(key): [ˈurbaːnuʃ]
- Hyphenation: ur‧bá‧nus
- Rhymes: -uʃ
Adjective
urbánus (comparative urbánusabb, superlative legurbánusabb)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | urbánus | urbánusak |
| accusative | urbánusat | urbánusakat |
| dative | urbánusnak | urbánusaknak |
| instrumental | urbánussal | urbánusakkal |
| causal-final | urbánusért | urbánusakért |
| translative | urbánussá | urbánusakká |
| terminative | urbánusig | urbánusakig |
| essive-formal | urbánusként | urbánusakként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | urbánusban | urbánusakban |
| superessive | urbánuson | urbánusakon |
| adessive | urbánusnál | urbánusaknál |
| illative | urbánusba | urbánusakba |
| sublative | urbánusra | urbánusakra |
| allative | urbánushoz | urbánusakhoz |
| elative | urbánusból | urbánusakból |
| delative | urbánusról | urbánusakról |
| ablative | urbánustól | urbánusaktól |
| non-attributive possessive – singular |
urbánusé | urbánusaké |
| non-attributive possessive – plural |
urbánuséi | urbánusakéi |
Synonyms
Noun
urbánus (plural urbánusok)
- urbanite (someone who lives in a city or similar urban area)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | urbánus | urbánusok |
| accusative | urbánust | urbánusokat |
| dative | urbánusnak | urbánusoknak |
| instrumental | urbánussal | urbánusokkal |
| causal-final | urbánusért | urbánusokért |
| translative | urbánussá | urbánusokká |
| terminative | urbánusig | urbánusokig |
| essive-formal | urbánusként | urbánusokként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | urbánusban | urbánusokban |
| superessive | urbánuson | urbánusokon |
| adessive | urbánusnál | urbánusoknál |
| illative | urbánusba | urbánusokba |
| sublative | urbánusra | urbánusokra |
| allative | urbánushoz | urbánusokhoz |
| elative | urbánusból | urbánusokból |
| delative | urbánusról | urbánusokról |
| ablative | urbánustól | urbánusoktól |
| non-attributive possessive – singular |
urbánusé | urbánusoké |
| non-attributive possessive – plural |
urbánuséi | urbánusokéi |
| possessor | single possession | multiple possessions |
|---|---|---|
| 1st person sing. | urbánusom | urbánusaim |
| 2nd person sing. | urbánusod | urbánusaid |
| 3rd person sing. | urbánusa | urbánusai |
| 1st person plural | urbánusunk | urbánusaink |
| 2nd person plural | urbánusotok | urbánusaitok |
| 3rd person plural | urbánusuk | urbánusaik |
References
- ^ Tótfalusi, István. Idegenszó-tár: Idegen szavak értelmező és etimológiai szótára (’A Storehouse of Foreign Words: an explanatory and etymological dictionary of foreign words’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2005. →ISBN
Further reading
- urbánus in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.