vaginalis

Latin

Etymology

From vāgīna (a scabbard, sheath; a covering, holder; the vagina) +‎ -ālis (-al, adjectival suffix).

Pronunciation

Adjective

vāgīnālis (neuter vāgīnāle); third-declension two-termination adjective

  1. (New Latin) vaginal

Inflection

Third-declension two-termination adjective.

singular plural
masc./fem. neuter masc./fem. neuter
nominative vāgīnālis vāgīnāle vāgīnālēs vāgīnālia
genitive vāgīnālis vāgīnālium
dative vāgīnālī vāgīnālibus
accusative vāgīnālem vāgīnāle vāgīnālēs
vāgīnālīs
vāgīnālia
ablative vāgīnālī vāgīnālibus
vocative vāgīnālis vāgīnāle vāgīnālēs vāgīnālia

Derived terms

  • cavum vāgīnāle
  • prōcessus vāgīnālis
  • tunica vāgīnālis

Descendants