valiturus

Latin

Etymology

Future active participle of valeō.

Participle

valitūrus (feminine valitūra, neuter valitūrum); first/second-declension participle

  1. about to strengthen

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative valitūrus valitūra valitūrum valitūrī valitūrae valitūra
genitive valitūrī valitūrae valitūrī valitūrōrum valitūrārum valitūrōrum
dative valitūrō valitūrae valitūrō valitūrīs
accusative valitūrum valitūram valitūrum valitūrōs valitūrās valitūra
ablative valitūrō valitūrā valitūrō valitūrīs
vocative valitūre valitūra valitūrum valitūrī valitūrae valitūra