valiturus
Latin
Etymology
Future active participle of valeō.
Participle
valitūrus (feminine valitūra, neuter valitūrum); first/second-declension participle
- about to strengthen
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | valitūrus | valitūra | valitūrum | valitūrī | valitūrae | valitūra | |
| genitive | valitūrī | valitūrae | valitūrī | valitūrōrum | valitūrārum | valitūrōrum | |
| dative | valitūrō | valitūrae | valitūrō | valitūrīs | |||
| accusative | valitūrum | valitūram | valitūrum | valitūrōs | valitūrās | valitūra | |
| ablative | valitūrō | valitūrā | valitūrō | valitūrīs | |||
| vocative | valitūre | valitūra | valitūrum | valitūrī | valitūrae | valitūra | |